فراوانی ژنهای حدت در انتروکوک فکالیس جدا شده از نمونه‌های مدفوع با روش Multiplex- PCR

سابقه و هدف: انتروکوک فکالیس (Enterococcus fecalis) به عنوان عامل ایجاد عفونت­های بیمارستانی دارای فاکتورهای بیماریزایی است که در کلونیزاسیون، مقاومت به سیستم ایمنی، رقابت با سایر میکروارگانیسم ها و ایجاد آسیب بواسطه تولید فاکتورهای ترشحی دخالت دارند. هدف این مطالعه بررسی عوامل حدت در انتروکوک فکالیس جدا شده از نمونه­های مدفوعی به روش Multiplex-PCR می­باشد. مواد و روش­ها: در این مطالعه مقطعی، تعداد 200 نمونه مدفوع از مراکز درمانی کرمان جمع­آوری و با کشت در محیط اختصاصی از جمله KF استرپتوکوک­آگار و انجام آزمون­های بیوشیمیایی، تعداد 60 نمونه انتروکوک فکالیس شناسایی گردید. جهت شناسایی ژنهای حدت از آزمون­ Multiplex-PCR استفاده شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که میزان آلودگی به باکتری انتروکوک فکالیس در زنان 52 درصد و در مردان 48 درصد می­باشد. همچنین شیوع ژنهای حدت در زنان بیشتر از مردان بود.  بیشترین فراوانی را ژن  (80/6%) asa1و کمترین فراوانی در ژن  (1/16 %) cylA شناسایی شد. ژن hyl در هیچ یک از نمونه ­ها ردیابی نگردید. نتیجه گیری: میزان فراوانی انتروکوکوس فکالیس در جمعیت زنان بیشتر بوده که با توجه به ساختار دستگاه ادراری و متعاقباً عفونت­های ادراری مکرر در زنان، بروز ژنهای حدت با فراوانی بیشتری در زنان مشاهده شد.